
Help! Mijn man is spiritueel
12 aug, 2020
‘Is jouw man echt spiritueel?’
Een vraag die Chantal vaak krijgt nadat ze vertelt over mijn reis en ervaringen van de afgelopen jaren. Gevolgd door de kreet: ‘Oh wat een geschenk! Mijn man praat niet over zijn gevoel. Hij vindt tranen voor mietjes.’ Het niet praten over gevoel is inderdaad een modus die ik bij veel mannen herken. Een houding die niet alleen de vrouwen maar ook ons mannen weinig brengt. Dat weet ik nu.
What’s in a name?
Ik voel mijzelf geen spiritueel wezen. Ik draag geen geitenwollen sokken en loop niet rond met een gebatikt kleedje. Maar in de afgelopen jaren heb ik mijzelf wel ontwikkeld en verdiept. Ook ik was een weinig spraakzame man. Emoties deel je niet. Je fixt het zelf maar. Verdriet en tranen? Dat mag ik niet tonen. Echte mannen huilen niet. Hoe fout kon ik het hebben.. Helaas kwam ik daar wel wat laat achter. Het heeft mij onder andere mijn huwelijk gekost. Telkens ging ik over mijn grenzen. Ik zat constant – veilig – in mijn hoofd, sloeg mijn gevoel de arena uit en hield vast aan vertrouwde – slechte – patronen. Mijn gedrag heeft uiteindelijk geleid tot een burn-out die ik eerst niet wilde herkennen. Want echte mannen…. die storten niet in. Die gaan (on)vermoeid door.
Let’s face it
Maar toen de tranen ongecontroleerd bleven stromen, moest ik toegeven aan mijn gevoel. Ik was op en ik had hulp nodig. Die vond ik bij fantastische vrienden en bij verschillende coaches, haptonomen en zelfs een healer. Langzaam leerde ik dat mijn hoofd-hart verbinding ontbrak. Ik miste mijn innerlijke compas en benaderde alles rationeel, precies zoals ik dat in de voorgaande 39 jaar had geleerd. Stukje bij beetje leerde ik om te luisteren naar mijn gevoel en toen ik hoorde over een unieke reis speciaal voor mannen heb ik mijn gevoel durven volgen.
De reis voor échte mannen
Op de eerste ochtend van wat een onvergetelijke reis zou worden, stond ik op mijn blote voeten in het Tanzaniaanse natte gras. Samen met vier andere mannen hield ik mijn eerste sharing. Mijn hoofd had een duidelijk oordeel: Nico je lijkt wel gek! Maar ik zette de stap. Figuurlijk en letterlijk want in de daaropvolgende twee weken trok ik met deze mannen en mijn rugzak door de wildernis. Samen gingen we terug naar de basis, op zoek naar verbinding en met veel ruimte voor ieders kwetsbaarheid werd elk gevoel gedeeld. Het was afzien, maar tegelijk liet deze ervaring mij inzien dat wij mannen meer ons gevoel mogen volgen, tonen, delen en uitspreken. Als een andere man keerde ik terug naar Nederland.
Een man die mediteert, oefeningen doet die hem helpen om beter te aarden en bovenal een man die zijn gevoel volgt. Ik leef veel meer vanuit kwetsbaarheid en verbinding. Ik gebruik mijn hoofd, maar volg mijn innerlijke kompas. Of althans, dat probeer ik. Want nog steeds val ik met enige regelmaat terug in mijn oude patronen. Ik leef en ik leer. Iets wat ik bewust zal blijven doen. Soms tot frustratie van Chantal. Want waar ik vroeger een rustige, gereserveerde en stabiele man was ben ik nu een man die zijn emoties toont, highs én lows kent en zijn struggles durft te benoemen.
De man van Chantal praat over zijn gevoel.
En waarom deel je dit?
Die mannen van andere vrouwen. Mannen die niet praten over hun gevoel. Remember? Dat zijn er een hoop. Het zijn vaak hoogopgeleide, slimme en ondernemende mannen. Mannen met een mooie auto op de stoep. Iets waar ik zelf ook heel blij van word. Maar het zijn ook de mannen die denken dat ze het allemaal zelf moeten kunnen. Mannen die zich niet kwetsbaar durven op te stellen en die vooral met hun eigen hoofd in gesprek gaan. Mannen die hun gevoel niet delen maar wel voelen dat het anders moet én kan. Mannen die in de 6de versnelling op een burn-out afstevenen die ook hen – niet – kan overkomen…
Mijn verhaal is niet uniek. Werk, gezin, liefde, ambitie, geld, relaties en de verschillende rollen die je als man draagt. We worstelen er allemaal mee. Heb ik de wijsheid in pacht? Nee! Maar ik deel graag mijn verhaal met alle mannen die daar interesse in hebben. Vanuit kwetsbaarheid, liefde en verbinding. Omdat ik het gevoel heb dat mijn verhaal kan bijdragen.
Heb jij dat gevoel ook? Durf het dan te volgen en stuur me een berichtje. Ik ga graag in gesprek! Over mijn proces, of over mooie auto’s als dat minder onwennig voelt. 😉
Hij schrijft
Nico van Dijk